Ritje Moezel ...
Geplaatst: 18 feb 2007, 12:14
Eind april zijn we voor het lange weekend weer op weg naar de Moezelstreek, deze keer niet in Traben-Trarbach, maar er is gereserveerd in Kr?v, bij http://www.ratskeller-kroev.de/frame_neu.htm . Omdat we graag zeker zijn van ons stuk, gaan we een mogelijke route verkennen, en onze pr in het hotel verzorgen. Er wordt afgesproken om 09,30u in Tongeren, Taverne De Pauze, op de Maastrichtersteenweg, een gekende pleisterplaats voor groepen motorrijders.
De zon is zelfs van de partij, we noteren de hele dag ruim 10?, alhoewel het s'morgens toch maar net 4? was.
Geen kilometer autosnelweg meer, we duiken via Riemst Vis? Eupen (waar we een klein oponthoud hebben, er zijn een 5-tal lichten, en het is imens druk op de grote winkelas). We duiken De Hoge Venen in, en kilometers naaldloos aan elkaar is er enkel asfalt en bos. We laten Monschau even links liggen. We nemen de B258, een baan die indertijd waarschijnlijk nog door biljartzaak Verhoeven uit Oostmalle gelegd is, want er zit geen bobbel, geen drempel, geen enkele oneffenheid in de weg, en het tempo gaat er flink op vooruit. Weinig verkeer, als we door het Natuurpark Eifel rijden.
We stoppen even in Schleiden, waar we een lokale pizzeria opzoeken. De motoren staan voor de deur, perfect uitzicht, we laten zelfs (of toch 1 iemand ... ) de sleutels op de motor steken, met de verlichting nog aan. Het is carnavalweekend in Duitsland, en de lokale radio schettert schlagers waar zelfs Frans Bauer het schaamrood zou bij krijgen. Alles is goed om op plaat te zetten , het zotste eerst. We houden de stop beperkt tot ruim een half uur, en zijn weer op de baan, de Moezel lonkt, en we moeten nog ruim 130 kilometers. Richting Blankenheim, we volgen als het ware de loop van de B258, maar telkens via alternatieve zijwegen. De reden is heel simpel : omdat we telkens niet geconfronteerd willen zijn met vrachtwagens en 'traag verkeer' . Het blijkt een schot in de roos, want we rijden zowat alleen op de baan, en ze liggen er perfect bij.
Mijn partners in crime vandaag, Rudi (Viper), Snelle Marcel , Hans (FJRider38) en Luc (Snorry).
De zijwegen worden ingeruild voor nog sneller werk, en we draaien de B259 op, richting Kelberg , via Ulmen , naar Lutzerath. De omgeving komt me bekend voor, in Hotel Maas zijn we al eens te gast geweest, en het verheugd me dat ik een aantal motoren zie op de parking op het moment dat we voorbijrijden. Onderscheid moet er zijn, en ik noteer in mijn agenda "Hotel Maas nog eens aandoen". De geur van Moezelwijn kriebelt in de neus, als er plotseling een grote blauwe dikke vette lijn over het GPS-scherm tevoorschijn komt. De Moezel is binnen handbereik, en al snel beginnen we aan de laatste klim, om terug af te dalen langs de vele wijnranken die de flanken versieren. Kr?v is nog 5 kilometer.
We hebben er 213 kilometer opstaan, en onze vlotte rit duurde iets minder dan 4 uur rij-tijd. Een gemiddelde van net 54 km/u, en dat is eigenlijk wel vrij vlot voor een zeer bochtenrijk parcour.
Het hotel heeft een schitterende lounge, waar je wegzinkt in de fluwelen zitjes. Veel antieke meubels, en het hele hotel ademt 'rustiek'.Het sanitair is perfect, en zeer proper.Afdalen langs de kelder, waar ook de grote feestzaal gelegen is. Ik denk dat het nog heel plezant worden eind april ... als de RoteKircherLikeur begint te vloeien.
Weeral iets bijgeleerd, en naar 't schijnt nog heel lekker ook, nietwaar Luc
We blijven een uur aan de bar hangen, regelen onze zaken met de bazin van het hotel, en dan zijn we weer onderweg.
We kiezen voor een andere route terug, een route die nog m??r bochten heeft, veel meer haarspeldbochten, de andere kant van de medaille is dat het asfalt in mindere staat is. Hier en daar een stukje StrassenSchade, eigenlijk een beetje jammer. Maar het staat tenminste toch goed aangegeven, Versmustte Strasse, en dat kunnen we hier bij ons in Belgi? niet zeggen. Hier is dat ... normaal. Dat merken we heel goed als we terug uit de Eifel binnenrijden via het Drielandenpunt. We keren terug via Manderscheid, Meisburg, M?lenbach, Sch?necken, en rijden naar Oberhausen.
De uitsmijter ziet er heerlijk uit, en de Maaltijdsoep staat net niet helemaal stijf van de erwten, aardappelen en worst. Het heeft gesmaakt. Favoriete drank vandaag ... warme sjokko ...
Na ruim 350 kilometers rijden we de FJR's op reserve, als we in Weiswampach aankomen. Voor 1,02 euro/liter wordt de tank gevuld, inmiddels is het donker geworden, het is 19u, en kiezen voor de snelste route naar huis. De E42 op, en het gaat vlotjes richting Luik.
In Barchon stoppen we een laatste maal, voor een tas koffie uit de automaat en een snelle hap.
Merci FJRijders, voor een heerlijke dag bochtenplezier, tot in april wanneer we er nog eens een serieuze lap op gaan geven. Ik ben rond half 9 thuisgekomen, en er stonden toen 600 kilometers op de teller.
dirkske.
De zon is zelfs van de partij, we noteren de hele dag ruim 10?, alhoewel het s'morgens toch maar net 4? was.
Geen kilometer autosnelweg meer, we duiken via Riemst Vis? Eupen (waar we een klein oponthoud hebben, er zijn een 5-tal lichten, en het is imens druk op de grote winkelas). We duiken De Hoge Venen in, en kilometers naaldloos aan elkaar is er enkel asfalt en bos. We laten Monschau even links liggen. We nemen de B258, een baan die indertijd waarschijnlijk nog door biljartzaak Verhoeven uit Oostmalle gelegd is, want er zit geen bobbel, geen drempel, geen enkele oneffenheid in de weg, en het tempo gaat er flink op vooruit. Weinig verkeer, als we door het Natuurpark Eifel rijden.
We stoppen even in Schleiden, waar we een lokale pizzeria opzoeken. De motoren staan voor de deur, perfect uitzicht, we laten zelfs (of toch 1 iemand ... ) de sleutels op de motor steken, met de verlichting nog aan. Het is carnavalweekend in Duitsland, en de lokale radio schettert schlagers waar zelfs Frans Bauer het schaamrood zou bij krijgen. Alles is goed om op plaat te zetten , het zotste eerst. We houden de stop beperkt tot ruim een half uur, en zijn weer op de baan, de Moezel lonkt, en we moeten nog ruim 130 kilometers. Richting Blankenheim, we volgen als het ware de loop van de B258, maar telkens via alternatieve zijwegen. De reden is heel simpel : omdat we telkens niet geconfronteerd willen zijn met vrachtwagens en 'traag verkeer' . Het blijkt een schot in de roos, want we rijden zowat alleen op de baan, en ze liggen er perfect bij.
Mijn partners in crime vandaag, Rudi (Viper), Snelle Marcel , Hans (FJRider38) en Luc (Snorry).
De zijwegen worden ingeruild voor nog sneller werk, en we draaien de B259 op, richting Kelberg , via Ulmen , naar Lutzerath. De omgeving komt me bekend voor, in Hotel Maas zijn we al eens te gast geweest, en het verheugd me dat ik een aantal motoren zie op de parking op het moment dat we voorbijrijden. Onderscheid moet er zijn, en ik noteer in mijn agenda "Hotel Maas nog eens aandoen". De geur van Moezelwijn kriebelt in de neus, als er plotseling een grote blauwe dikke vette lijn over het GPS-scherm tevoorschijn komt. De Moezel is binnen handbereik, en al snel beginnen we aan de laatste klim, om terug af te dalen langs de vele wijnranken die de flanken versieren. Kr?v is nog 5 kilometer.
We hebben er 213 kilometer opstaan, en onze vlotte rit duurde iets minder dan 4 uur rij-tijd. Een gemiddelde van net 54 km/u, en dat is eigenlijk wel vrij vlot voor een zeer bochtenrijk parcour.
Het hotel heeft een schitterende lounge, waar je wegzinkt in de fluwelen zitjes. Veel antieke meubels, en het hele hotel ademt 'rustiek'.Het sanitair is perfect, en zeer proper.Afdalen langs de kelder, waar ook de grote feestzaal gelegen is. Ik denk dat het nog heel plezant worden eind april ... als de RoteKircherLikeur begint te vloeien.
Weeral iets bijgeleerd, en naar 't schijnt nog heel lekker ook, nietwaar Luc
We blijven een uur aan de bar hangen, regelen onze zaken met de bazin van het hotel, en dan zijn we weer onderweg.
We kiezen voor een andere route terug, een route die nog m??r bochten heeft, veel meer haarspeldbochten, de andere kant van de medaille is dat het asfalt in mindere staat is. Hier en daar een stukje StrassenSchade, eigenlijk een beetje jammer. Maar het staat tenminste toch goed aangegeven, Versmustte Strasse, en dat kunnen we hier bij ons in Belgi? niet zeggen. Hier is dat ... normaal. Dat merken we heel goed als we terug uit de Eifel binnenrijden via het Drielandenpunt. We keren terug via Manderscheid, Meisburg, M?lenbach, Sch?necken, en rijden naar Oberhausen.
De uitsmijter ziet er heerlijk uit, en de Maaltijdsoep staat net niet helemaal stijf van de erwten, aardappelen en worst. Het heeft gesmaakt. Favoriete drank vandaag ... warme sjokko ...
Na ruim 350 kilometers rijden we de FJR's op reserve, als we in Weiswampach aankomen. Voor 1,02 euro/liter wordt de tank gevuld, inmiddels is het donker geworden, het is 19u, en kiezen voor de snelste route naar huis. De E42 op, en het gaat vlotjes richting Luik.
In Barchon stoppen we een laatste maal, voor een tas koffie uit de automaat en een snelle hap.
Merci FJRijders, voor een heerlijke dag bochtenplezier, tot in april wanneer we er nog eens een serieuze lap op gaan geven. Ik ben rond half 9 thuisgekomen, en er stonden toen 600 kilometers op de teller.
dirkske.
