Te laat om het wiel te wisselen, te vroeg om de bandencentrale er mee lastig te vallen.
Een reparatieset van HeinGericke brengt soelaas,na een half uurtje d.i. de droogtijd van de stop, gaat de FJR op de aanhanger.
Een nagel heeft zich dwars door de Pirelli geboord.
Het gat uitvijlen, groter maken, insmeren en de stop erdoor trekken. Piece of cake.
De bijgeleverde CO?-patronen hou ik in reserve, we staan nog thuis en ik gebruik de eigen compressor.
Ondanks oponthoud zijn we toch al voor 08.00u onderweg, het gaat richting E313.
In Tongeren houden we een pauze, in "De Pauze". De eerste vakantie-euro's worden aangesproken. Naar Luik,waar we een rondje rond de stad maken, de nieuwe vaste flitscamera?s en hun opstelling wil ik wel eens met eigen ogen zien, niet veel later zijn we ter hoogte van Eynatten, we volgen het traject van de nieuw aangelegde TGV-bedding als we de Duitse Autobahn opdraaien. Ik neurie iets van Kraftwerk.
Een lichte vorm van paniek maakt zich van mij meester, ik ken de Duitse taal helemaal niet. In een ver verleden leerden we als kind dat Duitsers veel ?Schwein und Schnapps? door de keel worstelen, nadien als jong volwassenen met een FilmNet-abonnement ook iets als ?spritzen j??? bitte? door diezelfde keel, en daar houdt het mee op. In gedachten zet ik de blonde krullenpruik van Jean-Marie op, en besluit ervoor tegaan.
Ons eerste stukje Autobahn wordt ontsierd door wegenwerken. Ook hier komt de trein naar Aken en Keulen, en dienen snelwegen verlegd te worden.
Na een half uurtje file worden we terug welkom geheten op de eigenlijke snelweg.
Onderscheid moet er zijn : in Duitsland wordt je bedankt voor het geoefende geduld,
bij ons in Belgi? wordt je opgewacht door een anonieme Vectra met Gatso-flitser.
Duitse trajectcontrole. Computers 'lezen' het nummerbord, binnenkort ook in Belgi?.
Vlak na het middaguur arriveren we in L?tz, gelegen tussen Cochem en Koblenz, op 3 km van de Moezel. We hebben reservaties bij Bernd, de hotel-uitbater van Sonnenblick. http://www.sonnenblick-luetz.de
Het is drukkend warm, net geen 33?, en de rest van de middag wordt ledig gehouden met de motor te wassen, daarna wordt het zwembad gekeurd en goed bevonden.
Met recht en reden is dit het meest vriendelijke motorhotel dat ik al bezocht heb.
De parking is aangelegd, er is een uitgeruste garage aanwezig, er is mogelijkheid voorzien om de motor of helm te wassen, en een speciale ruimte om natte motorkleren te drogen.
Groepstherapie motoren wassen .... het zal je nummerbord maar zijn ...
Niet te warm wassen, anders krimpt de uitlaat.
Hier een geweldig fraai model van Laser, 2 mini-pijpjes met geweldige sound op een GSXR600.
Het hotel wordt bevolkt door ongeveer 30 Nederlanders, vrijwel allemaal mannen,
en de sfeer op het terras s'avonds is "ges?llig".
Vrijwel overal geldt een snelheidsbeperking van 70 km/u, die door iedereen straal genegeerd wordt.
De eerste rit is een verkenningsrit, na 3 km stuit ik op een wegomleiding.
De GPS herberekent en stuurt me de heuvels in, dankuwel Garmin, het is een schitterende baan
die de volgende dagen nog meermaals zal bereden worden.
Dinsdag 13 juni : Het ontbijt wordt opgefleurd door het alomtegenwoordige WK voetbal.
En we zullen het geweten hebben, Duitsland is helemaal in de ban van het Wereldkampioenschap.
Tijd voor het serieuze werk, de banden worden opgewarmd voor een paar spectaculaire slingerbaantjes.
Kilometers asfalt, maar het is een beetje uitkijken voor ouderwets opgelapt asfalt,
je moet al een beetje kieskeurig zijn, en deze links laten liggen, wil je vlot en ongestoord cruisen.
Af en toe worden we gehinderd door zondagsrijders, of zoals in dit geval : mobil-homes.
Niets tegen de eigenaars van mobil-homes, maar de gehele streek rond de Moezel lijkt rond deze tijd van het jaar ingepalmd te worden door de steeds grijzer wordende bevolking. De gemiddelde leeftijd ligt ergens rond de 55, en 3/4 van de bevolking draagt bril en gebit . In gedachten zie ik 101 mogelijkheden open liggen voor een afdeling van het Wit-Gele kruis, of andere vorm van mobiele thuisverpleging.
Cochem = Het Benidorm van het Oosten ...
Een beetje dieper het binnenland in, zijn de wegen praktisch verlaten, een sporadische tractor niet te na gesproken.
Op maat gemaakte tractoren, met als doel tussen de vele wijnranken te kunnen rijden.
De FJR is met z'n koffers breder dan deze Deutz.
Vreemde eenden, die we hier tegenkomen. Onderweg houden we halt voor een motorfiets die in panne staat. Men is druk bezig om ketting en tandwielen te vervangen,
zomaar langs de openbare weg. Het zijn stuk voor stuk juweeltjes, gerestaureerde NSU-motoren, ze hebben een leeftijd tussen de 50 en 55 jaar ... net als hun berijders

Ze maken een 14-daagse rondreis door de Eifel, om in het weekend van 24/25 juni met anderen rendez-vous te geven in het Belgische Saint-Vith. De aanhanger bevat nog enkele van deze pareltjes, het heeft bloed zweet en tranen gekost om de aanhanger in de originele kleur en dito stickers te schilderen.
We geven er nog een lap op, en breien nog wat kilometers asfalt aan elkaar.
Na het avondeten maak ik nog een ritje langs de oever. Ik word ingehaald door een goederentrein ,
ik kan het niet laten en prompt gaat het gas erop.
Tegen hoogst illegale snelheid haal ik de loc in, de machinist zwaait en laat de hoorn schallen als groet.
Yamaha FJR vs. Deutsche Bundesbahn = 1 - 0
Even verderop, in Klotten (amai m'n ...) valt mijn oog op een aftandse helicopter.
Het is algemeen geweten, dat men bijvoorbeeld in de Ardennen al eens hier en daar
een tank tegenkomt, die men achtergelaten heeft na W.O. II, maar een heli ?
Ik keer de FJR, en parkeer hem naast de Ecureil.
De heli doet dienst als sproei-installatie, om de duizenden wijnranken die onbereikbaar zijn, toch te voorzien van de nodige meststoffen, of pesticiden.
Het is avond, als de motor in het hotel toekomt.
Ik heb al een aantal dagen geen nieuws uit de heimat gehoord, ik begeef me naar de auto,
en installeer de meegebrachte zender. Via het radio-amateurnetwerk maak ik een verbinding met de collega's uit het Antwerpse. Het is een digitaal netwerk, Voice over IP, dat deels met radio-verbinding, deels internetgewijs de wereld rondgaat.
En het kost niets ... daar zijn we amateurs voor.
Ik waag mijn kans, om ook op de korte-golf een verbinding te maken. 20 meter electrische koperdraad wordt opgehangen tussen een boom en een paal, de motortrailer doet dienst als electrisch tegengewicht, de ingebouwd antenne-tuner doet de rest.
Het is rustig op de Vlaamse vakantie-frequentie 14.305 mhz, maar ik slaag er toch in om een babbel te doen met de buurman in onze straat, die onze poes verzorgt tijdens onze afwezigheid. Gejammer en geklaag alom, het diertje heeft ??n van zijn duiven verschalkt.
Nota aan mezelf ... "fles Moezelwijn meebrengen voor buurman". Om een gestoofd duifke op smaak te brengen bijvoorbeeld.
Woensdag 14 juni : In alle vroegte zijn er er weer bij, deze voormiddag staat de fotoshoot op het programma, en we willen absoluut terug zijn tegen het middaguur, als de zon ongenadig aan de hemel staat te bakken.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en ondanks een laffe 32? in de schaduw trek ik er toch in de namiddag op uit. Om wat verkoeling op te zoeken, rij ik de boord van de Moezel helemaal af tot in Traben-Trarbach. Mensen van het MAG-forum zullen dat wel kennen, we zijn er 2 maand geleden nog te gast geweest, net zoals vorig jaar.
Via ongekende wegen dwaal ik af, ik kies voor lange brede banen zoals de B327 van Koblenz naar Morbach. Een echte scheurbaan, en de FJR giert het uit.
Ik passeer voorbij het vliegveld Frankfurt Hahn, het is 1 langgerekte baan, het lijkt wel een parallelle startbaan, maar dan voor niet-vliegers. Ik parkeer de FJR in het verlengde van de startbaan. Ik hoor vliegtuigen taxi?n, maar ik zie er geen. De wind staat 180? verkeerd, de stalen vogels vertrekken op deze runway, in plaats van er toe te komen.
Het voorval met de goederentrein indachtig, probeer ik iets in elkaar te zetten.
Jammer, maar zonder degelijke voorbereiding lukt het niet om Tom Cruise-gewijs een startende Jet mee te volgen, en hou het daarom bij een snelle run over de verlaten weg.
Tower ground control to FJR, you're clear, on runway B327, heading two-five-seven.
Het plezier eindigt wanneer de toerentalbegrenzer ingrijpt, maar ik ben tevreden. "Hij doet het nog"

De wind in de haren maakt een mens dorstig, een ogenschijnlijk drukbezochte R?ststatte trekt mijn aandacht.
Het blijkt gesloten te zijn, de aanwezige auto's zijn voor verkoop of afbraak.
Ik draai de neus richting L?tz, en binnen het half uur lig ik uitgeteld naast het zwembad.
De spieren liggen mooi terug in plooi, en de huid begint er als een kreeft uit te zien ... tijd om van decor te wisselen. We nemen het airco-blik en rijden naar Cochem. Eerste opdracht, een mega-coupe Ertbeeren-eis, en een halve liter Bittburger.
Kerstperiode 1993, de Maasvlakte staat onder water, en hier in Cochem houden ze het ook niet droog.
We kiezen voor een rondvaart op ??n van de talrijke toeristenboten.
Uiteraard met het gekende gezelschap, op de omroepinstallatie van de boot galmt Rex Gildo, Cindy und Bert en Gitte will ein cowboy als mann. Ik heb het verkeerde ticket gekocht, in plaats van een mini-rondvaart van een uur in de buurt van Cochem, gaan we voor de lange omvaart. Stroomafwaarts, en op elke camping houden we halt om bejaarden, looprekken, prothesen en rolstoelen te laten uitstappen. We passeren op een haar na ons hotel, maar 20 meter water scheidt ons nog van wal en avondeten. De boot keert en de schroef geselt het water als we stroomopwaarts terug naar het beginpunt varen. Ruim 2,5 uur later worden de gijzelaars gelost, en gaat het linea recta naar het hotel. Hemels manna, onder de vorm van pensen, hamburgers en worsten worden door de mega-barbeque aangereikt.
Wordt het toch nog g?sellig

Duitsland in de ban van het WK, vanavond speelt men tegen Polen. Het is opmerkelijk russtig op de baan, geen levende ziel te bespeuren, tenzij ... de blauwe geschelpte (buurman

Woensdagnacht, een probleem aan het thuisfront ?n de weersvoorspelling voor donderdag, doen ons besluiten om de vakantie een dag in te korten, en op donderdag al terug naar huis te vertrekken. Donderdagmorgen hangt de Moezelvallei in een dichte mist, regen gutst met bakken uit de hemelsluizen, en we zetten koers richting Niel.
Maandag 12 juni ....en nog eens diezelfde brug op donderdag 15 juni.
Vorige maand C?vennes, nu Cochem, nog 2 weekjes en de grote vakantie begint.
Ik kijk er naar uit !
dirk en lieve.